sábado, 9 de febrero de 2008

Cuan s'amorte d'o sol a luz zaguera

CUAN S'AMORTE D'O SOL A LUZ ZAGUERA

Cuan s'amorte d'o sol a luz zaguera
igual como s'esfá la nieu morena,
entre toz (chuntos toz á una, á ixena)
-nabata albondonata en una glera-

apedecaz-me en tierra duradera
astí alto en a quiesta Bal de Tena
(astí en do afonda tanta bena
a tierra me será, bisé, lixera...).

Yo quiero chazer chustamén en do
a mía luenga -brempa pasachera-
naxió, prenió, fazió flors e... morió.

Silabas, flors fugazes d'almendrera,
que sólo que entre diens a boz dizió.
O buxo reberdexe, persebera...

Chusé Inazio Nabarro, Sonetos d'amor e guambra, Uesca, Pucofara, 2001. p. 74.

No hay comentarios: