domingo, 26 de abril de 2009

Dondiando

Parixeba que tenébanos de tot con nusaltros o buen tiempo y, ye de dar, que alabez toz -onsos incluitos- cal que salgamos d'as nuestras esplucas a dondiar y refitoliar. Asinas lo fize yo: a xoriar-se tocan. Enfilé o camín ta par d'o primer puesto que bi ese augua, rai o que siga y an que pare...





Sobre o tema que parlaba l'altro día de dreitos y libertaz, istos zaguers días saliba que un mosen d'Italia fue ta misa con o simbolo nazi en o brazo (beyer aquí). El diz que ye libre de fer-lo y ye o suyo dreito... Cuánto no se podría parlar-ne! (Siempre nos quedarán os blogs).

lunes, 20 de abril de 2009

Retoliquiando

Güe retoliquiaré un poquet sobre qué ye a libertá d'expresión. Prou que puede parixer bien claro lo suyo significato. Aquí en tenemos, seguntes a Declaración Universal d'os Dreitos Umanos, un:
"Todo individuo tiene derecho a la libertad de opinión y expresión; este derecho incluye el de no ser molestado a causa de sus opiniones, el de investigar y de recibir informaciones y opiniones, y el de difundirlas, sin limitación de fronteras, por cualquier medio de expresión."

Bi ha muitos más textos legals -no ye custión de ficar-los toz-. En tot caso, estoi que toz podemos estar d'alcuerdo con ixa afirmazión. Manimenos a yo no me queda mica claro como se mete en practica. M'explico: nusaltros, ombres y mullers, no guaire ricos -u mica-, cómo podemos consumar ixe dreito? Contino explicando-me: yo, que no puedo tener ni establir garra periodico -ni an una chicota rebisteta-, ni parlemos de tv, cómo puedo fer plegar a mía opinión a os demás (si en tiengo), cómo puedo expresar-me, consumar ixe dreito?

Como digo, por exemplo, ye imposible mantener una publicazión an que puedo opinar (por altra man, tampoco no tendría garra sentito que toz en fésenos una). Sí que bi ha posibilidá de fer-lo a trabiés d'os propios meyos: ta ixo abrían a achustar-nos, como no soi pas periodista, dudo muito que me pillasen y amás abría d'adecuar-me a una linia editorial, no podría escribir o que me petase. Manimenos, sí podría nimbiar cartas d'opinión a os meyos escritos (no pas a las telebisions u a las radios), pero nos trobaríanos con limitazions: por exemplo en o Periódico de Aragón no se pueden nimbiar cartas de más de 15 linias (!). Poquetas linias me parixen ta charrar u discrepar d'altras opinions d'os que escriben en o periodico a sobén. Con tot y con ixo pueden estar modificatas u no publicatas, seguntes els mesmos afirman. A la fin no dezidimos nusaltros.

En beras no toz os meyos, más que más, os periodicos tratan igual una mesma notizia. Sólo cal que leyer-los y toz tienen a suya propia linia editorial. Podemos afirmar, sin garra duda, que no bi ha garra meyo independién, siga publico u no. Ye dezir, si nimbío una carta a l'ABC u a La Razón que concluiga que, por exemplo, en Aragón se i charran tres luengas y que as dos minoritarias cal protecher-las y fer una bastida legal que las aduye, me la publicarían? Bes-te-ne a saber, pero regular que conoxendo as suyas linias editorials no lo ferían.

Por altra man, cal fer-se memoria d'ixe caricaturista danés que fizo un debuxet sobre Mahoma (ta belún, prou ofensivo; ta atri, no en ye mica): ye libertá d'expresión? A yo me parix que sí. U ixe altro que fizon sobres os ereus d'a corona española que causó que secuestrasen tota la edizión (!). Ye democratico?Lo esen feito tamién si en cuenta d'estar os ereus fuese belatro periodista, politico minoritario u chugador de fútbol.
Tamién cal remerar a ixe aragonés que de maitins s'adedica a gomecar parolas en una radio. L'han fotito buena cosa de multas por a suya supuesta libertá d'exprisión, en ye? Si belún fese o mesmo que el, pero d'ideyas de tot contrarias, no le'n quedaría altra que mirar-se bella radio u fer-se-ne una. Dica án arriba ixe dreito? Án son os limites? Podríanos retoliquiar muito más pero ye millor dixar-lo dica aquí.

Dimpués de tot isto, no sé si ha quedato un poquet claro o mío mensache. Si querez femos debate.


lunes, 13 de abril de 2009

Dende os Balcans

Si fa poquet nos ne fuemos un siñalín lexos -mosicalmén parlando-, enta tierras asturs, a son de gaitas y o mezclallo con atros instrumentos, güe nos n'iremos encara prou más lueñes, enta tierras d'os Balcans (un atro mezclallo de países, luengas, culturas y, prou que sí, mosica). Pa no fer-nos guaires contornillos lo dixaré como representazión d'a mosica de Yugoslavia.

Dimpués de tanta retolica, me soi referindo -ye de dar- a Goran Bregovic. Talmén tos sone -si no lo conoxez- porque ye qui mete a mosica de buena cosa de peliculas d'Emir Kusturica.

Ha publicato dica agora bella -cuasi- trentena de discos. En ha bendito buena ripa, de discos, en tot lo mundo, bels seis millons.

Encara no he puesto sentir toz os discos, fa falta muito tiempo. En tot caso, si querez escuitar-ne belún, yo tos recomendaría, sin garra duda, Ederlezi (1996). Ye tota una alfaya, fue pa yo un gran descubrimiento. Cuasi toz os videos que he meso son d'ixe disco.

Si Hevia mescla o sonito d'as gaitas asturianas (entre ellas, a electronica) con altros estilos, Bregovic tamién contina ixe camín barrechando lo folklore popular d'o país suyo con rock u mesmo con mosica d'altros países como Bulgaria. Millor sentir a mosica que no pas que parle.










Aprobeito pa ficar una encuesta pa biyer si querez que saque a mosica que siente en que s'ubre Onsera. M'entrefilo que a os que i dentrez a sobén -si ne b'ha belún- be d'estar prou catenazo

Tamién aprobeito, ya que ye recomendable, l'articlo que publica güe l'Heraldo, encara que ye prou sabito y conoxito por toz. Si os pioners griegos d'a democrazia debantasen o tozuelo y biyesen o que l'han perturbato...

lunes, 6 de abril de 2009

Crispillos

Güe tornamos a cosas más tribials que no pas charrar de leis que nunca no arribarán, que antiparte cansa prou y no'n saldremos.

Quereba parlar, en istos días que se fan, d'os crispillos (que ye como yo lo he sentito en o Semontano), más conoxitos como crespillos. Ye un postre tipico d'o Semontano de Balbastro -por toz os cabos-, se conox que tamién en fan en L'Aínsa y en bel punto más de Sobrarbe -a biyer si Felquera u O Zagal en saben más u en han feito, u les ne han feito-; y, prou que sí, toz aquels que en sepaz bella cosa.

Refitoliando por Internet he trobato que en a comarca d'o Matarranya tamién en fan, allí les dizen "crespells" pero no son iguals de tot, allí en meten miel.

Pa aquels que los conoxcan cal siñalar que o ingredién clau ye a borraina. U millor dito una fuella de borraina. A borraina tamién ye prou propia d'Aragón, bi ha muita chen que no la conox dellá d'istas buegas.
Tamién se'n fan d'espinais (u espinaques) pero no ye pas o tradicional y parix que no son tan buens.

Os altros ingrediens, antiparte d'as fuellas de borraina, son: farina, zucre, güegos, empreñatuera, anís, lei y una poqueta de sal.

A fin d'o mes marzo se gosa fer en Balbastro una fiesta que chira arredol d'o crispillo, an que en reparten buena ripa pa toz os que i baigan.