martes, 9 de febrero de 2010

2


Ye de dar que un más un fan dos (u o que ye o mesmo 1+1=2; 4:2=2; 0+2=2, etz.). Y dos son os años que güe fa Onsera, casa nuestra.

Sí, ya fa dos añez que enfilemos un camín (que son 120) que, encara que no sabébanos t'án íbanos y malamén sabébanos d'an beníbanos, de cabo cuan trepuza con costeras que puyan asabelo, baxadetas y bella pedreta.

Sí que cal reconoxer que a produzión bloguera d'Onset ha baxato prou. Pero, amigos, Onset ha d'adedicar buena cosa de tiempo a altras fayenas: minchar (cal replegar billotas, miel...), beber (más que más augua, pero tamién bella bez bel pacharán), apatrusquiar a espluqueta, mirar de destruir o sistema, fuyir d'ixa chentota que leban una escopeta en o güembro, aduyar a os compañers onsos -se troben an que se troben- y, en cheneral, a toz os animals...

Por tanto, caldrá beyer qué feremos, entremistanto agradexco a toz aquels que plegaz (siga como siga: de bislai, de puntetas, a trepuzons...) y pasaz un ratet en Onsera.



9 comentarios:

Anónimo dijo...

Feliz cabo d'anyo, Onset! Contina asinas de bien!!

Chabier Lozano dijo...

Mutas felicidatz per lo segundo cabodanyo. Ixo significa que el mío ye bien cerqueta. Salut.

Orebuc dijo...

Lo dixaba, lo dixaba... e a la fin cuasi ixublido decir-te que muitismas felicidaz por as dos añadas!!

Onset dijo...

Gracias a os tres (Charrabís, Felquera, Diapllin), tos agradexco as parolas-empentón. Miraré de continar -bien u mal- o nuestro camín, d'a man de qui quiera.
Memorias.

"O zagal de Molinero l'arco" dijo...

Chino-chano cara lo tres...

Lucía dijo...

felizidaz!!
x zierto, m'ha cuacau asabelo que ficases a Knut en a foto, tiengo una foto de cuan yera chicorron y su mai lo eba albandonau. que en ye de majo iste Knut!

Onset dijo...

Tos agradexco tamién, Zagal y Lucía, as parolas de felizitazión. Adebán.

Joan de Peiroton dijo...

Bon aniversari, Onset, dab un shinhalon de retard!!! Dus ans per un blòg, aquò comença de hèr! Continua, continua, la lengua n'a de besonh, e nosautes tanben!!!

Onset dijo...

Moltes gràcies, Joan. Les nostres llengües són bessones i els nostres països són germans i veïns (només una muntanya els separa). Per la meva part, miraré que el meu occità gascó creixi :) Endavant.