sábado, 4 de octubre de 2008

Knut, l'onset polar



Talmén belún de busatros se preguntará porque tarda tanto a parlar Onset sobre Knut. Sí, ixe onset igual como yo, os dos semos mastos, encara que el ye polar y yo soi pardo. Bueno, ha arribato lo momento.

Knut naxió a fin de 2006 en o zoo de Berlín (puesto mica adecuato ta un animal grandaz d'ixas caracteristicas, que puede recorrer zientos de kilometros y que ha de bibir en un meyo prou fredo com os polos, pero agora no en charraremos).
Malas que naxió su mai lo refusó y estión os treballadors d'o zoo qui parón cuenta d'el dende alabez.

Bel día belún proponió -se conox- que sacrificasen a l'onset ta que no s'umanizase. Dende alabez a Knut l'han combertito en un producto capitalista, un maquina de fer diners que chenera millons d'euros. Por un regular más de 40.000 personas lo besitan toz os días (ya han pasato d'un millón de besitadors) y se'n han feito moñacos y un zelemín de productos más (sellos, dvd, libros, chuguetes, cantas...). Qué pasará cuan Knut pese 400 u 500 kilos? Encara les ferá goyo a ixa chen que s'aprobeita d'el?

Fa poquez días morió Thomas Dörflein (1963-2008), o cudiador de Knut, qui paraba cuenta de l'onset dende que su mai lo refusó, ye dizir, su pai. Thomas yera un amigo d'os onsos y s'eba feito tan famoso como Knut.

Dörflein s'adedicaba, si fa u no fa, tot o día a parar cuenta de Knut, mesmo dormiba a o suyo canto. Estió 150 enzarrato chunto con Knut y de nuez le emplenaba basez de let ta dar-le-ne.
Ye de dar que yera o suyo treballo pero tamién cal reconoxer a suya faina y amor a l'onset. Estió un exemplo ta toz.

Agora Knut, que be de rondar más de 100 kilos, s'ha quedato solet. O mesmo día que Thomas morió, Knut fizo duelo y no salió en tot lo día d'a suya espluca.

Ye de dar que Knut bibe grazias a Thomas Dörflein, e ixo cal reconoxer-le-ne.

Knut, como toz os onsos -mesmo yo-, ye con glarimas que le recorren os güellos.



Podez biyer una galería d'imáchens de Knut aquí.

Tos consello que beigaz o bideo, un chicot omenache a Thomas Dörflein.




Dica siempre, amigo d'os onsos


Con chen como tu encara ye posible creyer en un mundo millor

2 comentarios:

Joan de Peiroton dijo...

Onset! M'agradan los onsets, m'agrada lo ton blòg e pas sonque los messatges, la musica tanben!

Onset dijo...

Quedo agradexito, Joan, por as tuyas parolas. Os onsez son -semos- bien bonicos jejeje. Caleba reconoxer a faina feita por Thomas Dörflein por Knut (cuan dengún se pensaba que sobrebibiría guaire). Me foi contento que te faiga goyo lo blog porque ixa ye a suya fin. He de dizir que o tuyo tamién me cuaca prou y tamién leyer a luenga tuya.
Enta debán!!!!