jueves, 13 de noviembre de 2008

Un can con suerte


Dimpués d'o zaguer post, que estoi que caleba fer-lo, prou duro. Güe tamién charraremos d'animals encara que, dende un punto de bista, prou diferén.
Abe años que se fizo lo primer anunzio d'a lotería de Pancho, un can que feba toz os mandaus que le mandaba Ramiro Benítez, dica que un día Pancho tamién aprendió a lebar a lotería y tocó. Asinas que Pancho desaparexió y Ramiro ya no l'ha tornato a biyer.

Y ye que o pobret de Pancho enfilaba as agullas, feba o fregote, apatrusquiaba a casa, paraba as comidas... Ya sería bien farto. Agora s'adedica a bibir de pistón. Y bien que fa!

A yo que istos mundos propagandisticos y publizitarios que nunca m'han interesato mica, l'anunzio iste ye l'unico que m'ha feito goyo y que siempre que lo beigo, me'n rido prou. Encara que no han aconseguito que merque lotería.

Si tos querez entretener en ista web: www.loquepanchosellevo.com, i trobarez chuegos y bella cosa más.

De videos en trobarez a embute aquí: http://www.youtube.com/view_play_list?p=EE7E964898A7F15D

Asperemos que Pancho no torne

3 comentarios:

zel dijo...

Jejeje, divertit, és veritat, però fan una mica de pena, si ho penses bé, els pobres, com que es deixen ensinistrar fan de tot...
Gràcies per la teva companyia, per ser-hi. Petons!

Anónimo dijo...

Esperem que no torni, hehe.

Culibilla dijo...

A yo tamién me fa muito goyo de beyer anunzios de Pancho, antimás no ye lo tipico can d´anunzio que u ye un retrieber u bel can nordico!
y sí, asperemos que no i torné!