¿Cuán pararez cuenta?

Muito antes que no Al Gore s'empochase, si fa u no fa, 250.000 € por cada charrada que fa, an que diz agora o mal que ye o mundo, encara que cuan gubernaba con Clinton no aprebón o Protocolo de Kioto.

Curiosamén qui agora niega de tot os cambios d'o clima son as grans explotaderas d'o petrolio y, de bez, aprobeitan y amagan informes.

En 1854, o denominato Chefe Seattle metió as bases d'a sostenibilidá ambiental, por meyo d'una carta enfilata a o Presidén d'os EE.UU., Franklin Pierce, en a que li responde sobre as posibilidaz de mercar-le as tierras d'os indios.

En a carta, Seattle ya s'entrefilaba que o mundo, a Tierra, eba enfilato lo camín d'a suya propia destruzión, y o responsable clau ye(ra) l'ombre d'as ziudaz. En iste sentito, Al Gore diz que a culpa d'a degradazión d'o mundo ye culpa de toz. ¿Tamién en son, de culpables, os africanos que tienen fambre, no saben qué ye l'augua potable, y encara menos de qué color son os diners? U, más bien, son culpables o 20% d'o mundo que contamina. U, millor, sólo os que contaminan (grans fabricas, gubiernos desiriosos...).

Dimpués de más de 150 años, as ideyas d'o chefe indio continan -y güe encara más- estando prou bichens. O que ya parixeba claro ta par d'alabez ha caito en l'olbido. Pero, como siempre gosa pasar, l'ombre no entiende ni aprende.

¿Cuán pararez cuenta que l'aire no se puede mercar?, ¿y os rius?, y ¿cuán pararez cuenta que os diners no se minchan?