Pasa lo tiempo... y tot cambia. Y como a pelicula ixa: no ye país ni tiempo ta onsos. Pos ye o caso. Ha arribato lo tiempo d'aturar, de descansar, d'adedicar-se a altras cosas, de no fer o fato, de no fatiar... Cal priorizar as cosas. Ya fa muito tiempo que o blog no tiene sentito. En o mío lugar me dirían: ya se t'ha pasau a falaguera. Y sí, tienen razón en o lugar: a falaguera s'ha pasato.
domingo, 12 de septiembre de 2010
domingo, 8 de agosto de 2010
Reblar (curtometrache en aragonés)
Esperemos que no calga reblar nunca más: ixo significará que os nuestros lugars...
Grabato en Morán (Plana de Uesca)
Grabato en Morán (Plana de Uesca)
Autor: Roberto Rodes.
Música: Chabier Aparizio
Año: 2000
Felisa espera sentada a la puerta de su casa el triste destino de un pueblo que va a quedar inundado. Felisa ve marchar a todos, pero no quiere rendirse.
Música: Chabier Aparizio
Año: 2000
Felisa espera sentada a la puerta de su casa el triste destino de un pueblo que va a quedar inundado. Felisa ve marchar a todos, pero no quiere rendirse.
viernes, 30 de julio de 2010
Moltes gràcies, Catalunya!
martes, 9 de febrero de 2010
2
Ye de dar que un más un fan dos (u o que ye o mesmo 1+1=2; 4:2=2; 0+2=2, etz.). Y dos son os años que güe fa Onsera, casa nuestra.
Sí, ya fa dos añez que enfilemos un camín (que son 120) que, encara que no sabébanos t'án íbanos y malamén sabébanos d'an beníbanos, de cabo cuan trepuza con costeras que puyan asabelo, baxadetas y bella pedreta.
Sí que cal reconoxer que a produzión bloguera d'Onset ha baxato prou. Pero, amigos, Onset ha d'adedicar buena cosa de tiempo a altras fayenas: minchar (cal replegar billotas, miel...), beber (más que más augua, pero tamién bella bez bel pacharán), apatrusquiar a espluqueta, mirar de destruir o sistema, fuyir d'ixa chentota que leban una escopeta en o güembro, aduyar a os compañers onsos -se troben an que se troben- y, en cheneral, a toz os animals...
Por tanto, caldrá beyer qué feremos, entremistanto agradexco a toz aquels que plegaz (siga como siga: de bislai, de puntetas, a trepuzons...) y pasaz un ratet en Onsera.
Sí, ya fa dos añez que enfilemos un camín (que son 120) que, encara que no sabébanos t'án íbanos y malamén sabébanos d'an beníbanos, de cabo cuan trepuza con costeras que puyan asabelo, baxadetas y bella pedreta.
Sí que cal reconoxer que a produzión bloguera d'Onset ha baxato prou. Pero, amigos, Onset ha d'adedicar buena cosa de tiempo a altras fayenas: minchar (cal replegar billotas, miel...), beber (más que más augua, pero tamién bella bez bel pacharán), apatrusquiar a espluqueta, mirar de destruir o sistema, fuyir d'ixa chentota que leban una escopeta en o güembro, aduyar a os compañers onsos -se troben an que se troben- y, en cheneral, a toz os animals...
Por tanto, caldrá beyer qué feremos, entremistanto agradexco a toz aquels que plegaz (siga como siga: de bislai, de puntetas, a trepuzons...) y pasaz un ratet en Onsera.
sábado, 30 de enero de 2010
Querería estar...
viernes, 22 de enero de 2010
O mirallo d'antes más
Fa bel tiempo charrábanos d'a fotografía de Ricardo Compairé. Teneba bella foto y beluna más que en trobé tiempo dimpués. Aquí en meto un zarpau como contrimuestra y reconoximiento d'un treballo irrrempazable y sobrebueno (espero tamién que no me metan en a garchola por ixo d'os dreitos d'autor).
Onset, como siempre, comparte con o Pueblo o que le pertenex: a suya cultura.
Onset, como siempre, comparte con o Pueblo o que le pertenex: a suya cultura.
miércoles, 23 de diciembre de 2009
Amanex
A la fin amanexió Camille por a bal d'Ansó, por an que gosa estar y por a bal de Roncal, sobrebibindo en un ambién mica faborable (as fotos las podiemos beyer fa poco en bel periodico aragonés, mesmo l'adedicón -en dos casos- a portalada y as fuellas prinzipals; cómo ha cambiato as cosas, agora diz que bi ha conzienzia)
Parex que Camille se trobó con un chabalín. A suya alopezia en a parte de dezaga ha empiorato, pero, en tot caso, planta fuerte. Cal parar cuenta que ya tien bels 25 años
Cuatre onsos (toz mastos) queda en as nuestras montañas d'os Perineus que, como cuatre tions montañeses encadatos en casa, campan como zaguer testimonio d'un mundo que desaparex
En iste sentito, no fa guaire, en Copenhague se dezidiba de continar con a extinzión d'o mundo y de cuasi totas as espezies que i biben sin fer ni un sacre por mirar d'apatrusquiar o problema. Entremistanto por as carreras os chóbens chilaban: no cambiez o clima, cambiaz o sistema
En iste sentito, no fa guaire, en Copenhague se dezidiba de continar con a extinzión d'o mundo y de cuasi totas as espezies que i biben sin fer ni un sacre por mirar d'apatrusquiar o problema. Entremistanto por as carreras os chóbens chilaban: no cambiez o clima, cambiaz o sistema
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
Declaración del IEA
Archivo del blog
-
►
2009
(47)
- ► septiembre (5)