domingo, 12 de septiembre de 2010

A plantar fuerte

Pasa lo tiempo... y tot cambia. Y como a pelicula ixa: no ye país ni tiempo ta onsos. Pos ye o caso. Ha arribato lo tiempo d'aturar, de descansar, d'adedicar-se a altras cosas, de no fer o fato, de no fatiar... Cal priorizar as cosas. Ya fa muito tiempo que o blog no tiene sentito. En o mío lugar me dirían: ya se t'ha pasau a falaguera. Y sí, tienen razón en o lugar: a falaguera s'ha pasato.

domingo, 8 de agosto de 2010

Reblar (curtometrache en aragonés)

Esperemos que no calga reblar nunca más: ixo significará que os nuestros lugars...




Grabato en Morán (Plana de Uesca)

Autor: Roberto Rodes.
Música: Chabier Aparizio
Año: 2000

Felisa espera sentada a la puerta de su casa el triste destino de un pueblo que va a quedar inundado. Felisa ve marchar a todos, pero no quiere rendirse.

viernes, 30 de julio de 2010

Moltes gràcies, Catalunya!


Dimpués de seis meses ye obligato escribir:

Moltes gràcies, Catalunya!

Per una vegada els bons han guanyat i per primer cop la paraula democràcia ha recobrat la seva magnitud.

martes, 9 de febrero de 2010

2


Ye de dar que un más un fan dos (u o que ye o mesmo 1+1=2; 4:2=2; 0+2=2, etz.). Y dos son os años que güe fa Onsera, casa nuestra.

Sí, ya fa dos añez que enfilemos un camín (que son 120) que, encara que no sabébanos t'án íbanos y malamén sabébanos d'an beníbanos, de cabo cuan trepuza con costeras que puyan asabelo, baxadetas y bella pedreta.

Sí que cal reconoxer que a produzión bloguera d'Onset ha baxato prou. Pero, amigos, Onset ha d'adedicar buena cosa de tiempo a altras fayenas: minchar (cal replegar billotas, miel...), beber (más que más augua, pero tamién bella bez bel pacharán), apatrusquiar a espluqueta, mirar de destruir o sistema, fuyir d'ixa chentota que leban una escopeta en o güembro, aduyar a os compañers onsos -se troben an que se troben- y, en cheneral, a toz os animals...

Por tanto, caldrá beyer qué feremos, entremistanto agradexco a toz aquels que plegaz (siga como siga: de bislai, de puntetas, a trepuzons...) y pasaz un ratet en Onsera.



sábado, 30 de enero de 2010

Querería estar...


Nos ne puyamos ta Echo...



Victoria Nicolás, Plebia grisa, Publicazions d'o Consello d'a Fabla Aragonesa, Uesca, 1986, p.15

Un altro poema de Victoria Nicolás, Si fese fagüeño, fue musicalizato por José Antonio Labordeta:


viernes, 22 de enero de 2010

O mirallo d'antes más

Fa bel tiempo charrábanos d'a fotografía de Ricardo Compairé. Teneba bella foto y beluna más que en trobé tiempo dimpués. Aquí en meto un zarpau como contrimuestra y reconoximiento d'un treballo irrrempazable y sobrebueno (espero tamién que no me metan en a garchola por ixo d'os dreitos d'autor).
Onset, como siempre, comparte con o Pueblo o que le pertenex: a suya cultura.




miércoles, 23 de diciembre de 2009

Amanex


A la fin amanexió Camille por a bal d'Ansó, por an que gosa estar y por a bal de Roncal, sobrebibindo en un ambién mica faborable (as fotos las podiemos beyer fa poco en bel periodico aragonés, mesmo l'adedicón -en dos casos- a portalada y as fuellas prinzipals; cómo ha cambiato as cosas, agora diz que bi ha conzienzia)

Parex que Camille se trobó con un chabalín. A suya alopezia en a parte de dezaga ha empiorato, pero, en tot caso, planta fuerte. Cal parar cuenta que ya tien bels 25 años


Cuatre onsos (toz mastos) queda en as nuestras montañas d'os Perineus que, como cuatre tions montañeses encadatos en casa, campan como zaguer testimonio d'un mundo que desaparex

En iste sentito, no fa guaire, en Copenhague se dezidiba de continar con a extinzión d'o mundo y de cuasi totas as espezies que i biben sin fer ni un sacre por mirar d'apatrusquiar o problema. Entremistanto por as carreras os chóbens chilaban: no cambiez o clima, cambiaz o sistema